Յուրա Կիրակոսյանի բլոգ: апреля 2013

Վահան Տերյան (իսկական անունը՝Վահան Սուքիասի Տեր-Գրիգորյան), (Հունվար 28, 1885 - Հունվար 7, 1920),նշանավոր հայ բանաստեղծ, քնարերգու ևհասարակական գործիչ։ Ծնվելէ Ախալքալաքի Գանձա գյուղում՝հոգևորականի ընտանիքում։ 1897թՏերյանը մեկնում է Թիֆլիս, ուր սովորումէին այդ ժամանակ իր ավագ եղբայրները։Եղբայրների մոտ ապագա բանաստեղծըսովորում է ռուսերեն ու պատրաստվումընդունվելու Մոսկվայի Լազարյան ճեմարան։ 1899թ Տերյանըընդունվում է Լազարյան ճեմարան, ուր ծանոթանումէ Ալեքսանդր Մյասնիկյանի, Պողոս Մակինցյանի,ՑոլակԽանզադյանի և այլ՝ ապագայում հայտնի դարձած,անձնավորությունների հետ։ Ավարտում է Լազարյան ճեմարանը1906թ, այնուհետև ընդունվում Մոսկվայի համալսարան, որիցկարճ ժամանակ հետո ձերբակալվում է հեղափոխականգործունեության համար ու նետվում Մոսկվայի Բուտիրկաբանտը։

1908թ Թիֆլիսում լույս է տեսնում Տերյանիստեղծագործությունների "Մթնշաղի անուրջներ" ժողովածուն,որը շատ ջերմ է ընդունվում թե՛ ընթերցողների, և թե՛քննադատների կողմից։ 1915 «Մշակ» թերթում հրատարկվում էբանաստեղծի հայրենասիրական բանաստեղծությունների «ԵրկիրՆաիրի» շարքը։

1916թ երևում են Վահանի կրծքում բուն դրած թոքախտինշանները: Գալիս է Կովկաս բժշկվելու, բայց փետրվարյանհեղափոխությունը դրդում է նրան թողնել բժշկվելը և գնալՊետերբուրգ: Խորհրդային իշխանության հաստատման առաջինիսկ օրերից դառնում է Ստալինի մոտիկ աշխատակիցը:

1917 հոկտեմբերին Տերյանը ակտիվորեն մասնակցում էբոլշևիկյան հեղափոխությանը և այն հաջորդած քաղաքացիականպատերազմին։ Լենինի ստորագրությամբ մանդատովմասնակցում է Բրեստի խաղաղ պայմանագրի ստորագրմանը։1919 Տերյանը՝ լինելով Համառուսական Կենտրոնական Գործկոմիանդամ, առաջադրանք է ստանում մեկնել Թուրքեստան (այժմյանմիջինասիական հանրապետություններ), սակայն ծանրհիվանդության պատճառով ստիպված է լինում մնալՕրենբուրգում, ուր և վախճանվում է 1920թ հունվարի 7-ինընդամենը 35 տարեկան հասակում: